Abstract:
Онкологиялық аурулар - дамыған елдердің денсаулық қорғау органдарының негізгі мәселесіне айналуы ғажап емес. Қатерлі ісікке қарсы доксорубицин (DOX) антибиотигі онкотерапияда кеңінен қолданылып, қатерлі ісіктің белгілі бір түрімен ауыратын (мысалы, сүт безінің қатерлі ісігі) пациенттері емінің алдыңғы линияларында орын алатын препарат болып табылады. DOX-тың негізгі кемшіліктері - ісіктерде жиналу қабілетіне және жоғары жүйелік улылық, әсіресе, кардиоулылық қасиетіне ие. Бос күйінде DOX эпителиальді барьер арқылы өте алмайды, сондықтан оны тікелей нысанды ауру ұлпаларға жеткізу мәселесі өзекті болып отыр. Қазіргі таңда DOX-ты бағытты жеткізудің жаңа технологиясы жасалуда. DOX рекомбинантты ақуыздан алынған нанобөлшектер (вирустәрізді бөлшектер) құрамына қосылцға қабілетті. Осы мақалада DOX жалғанған нанобөлшектерді экпериментальді ағзаларда бақылау үшін оның құрамына GFP молекулаларын қосу тәжірибесі баяндалады.